“10. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Sayfa 90 Meb Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Meb Yayınları Sayfa 90
Tımar Sistemi
Farsça kökenli bir terim olan tımar, “sadakat” ve “bakım” anlamlarına gelmektedir. Osmanlı idari, askerî, iktisadi ve sosyal hayatının temel taşlarından biri olan tımar sistemi, devlet görevlilerine hizmetleri karşılığında belli bir bölgenin vergi toplama yetkisinin verilmesidir. Sistem, askerî ihtiyaçların yanı sıra eyalet idaresi; devletin ekonomik, sosyal ve zirai politikalarını da büyük ölçüde şekillendirmiştir.
Osmanlı Devleti’nde “dirlik” olarak da ifade edilen bu uygulama ile kâtipler, dinî görevliler, kadılar gibi sivil görevlilere maaşları karşılığında gelir tahsisleri yapılmasına rağmen asıl amaç seferler için cebelü adı verilen atlı asker beslemektir.
Osmanlı Devleti’nde Arazi Taksimatı
Osmanlı kanunnamelerinde toprak beş kısım olarak ele alınmıştır. Bunlar; mülk arazi, mirî arazi, vakıf arazi, metruk (terk edilmiş) arazi ve mevat (hiçbir işe yaramayan) arazi. Bunlardan mirî arazinin mülkiyeti devlete ait olup en önemli bölümü savaşlarda yararlılığı görülen kişilere verilen zeamet ve tımarlardır. Dirlik de denilen ve Osmanlı arazi teşkilatında genel olarak tımar olarak bilinen bu topraklar gelirlerine göre üçe ayrılmıştır:
Has: Yıllık geliri yüz bin akçe ve üzeri olan topraklardır.
Zeamet: Yıllık geliri yirmi bin akçeden yüz bin akçeye kadar olan topraklardır. Tımar: Yıllık geliri üç bin akçeden yirmi bin akçeye kadar olan topraklardır.
Osmanlı askerî teşkilâtında yer alan ve kendilerine toprak tahsis edilen askerî sınıfa sipahi adı verilmekteydi. Sipahiye verilen tımar hem toprağı hem de üzerindeki köylüleri kapsardı. Bu bakımdan devlet, tımarlı sipahiye (Görsel 3.6) başka yetkiler vererek onu taşradaki düzenden de sorumlu tutmuştu. Sahib-i arz veya sahib-i raiyyet olarak da adlandırılan tımarlı sipahiler, kendilerine tahsis edilen toprağın mülkiyetine sahip olmadıkları gibi tımarı dâhilindeki köylülerin efendisi de değillerdi. Diğer yandan sipahi, kanunsuzluk eden birini tutuklama yetkisine sahipti. Sipahi, tımarının olduğu beldede ikâmet ederdi. Sefer zamanında ise orduya katılarak askerî görevlerini yerine getirirdi. Sipahi, kanunnamelerle belirlenen vergilerin haricinde herhangi bir vergi alamazdı. Kurallara aykırı davranan sipahi tımarını kaybederdi.
Tımar sisteminde tarım arazisi devlete aittir. Toprağı işleyen köylüler babadan oğula geçen kiracı konumundadır. Kira bedellerini ödeyen kişiler toprak üzerinde tasarruf hakkı kazanmışlardır. Köylünün toprak üzerindeki hakları sadece babadan oğula geçer; köylü toprağı satamaz, hediye olarak bağışlayamaz veya izinsiz olarak başkasına aktaramazdı.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
10. Sınıf Meb Yayınları Tarih Ders Kitabı Sayfa 90 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap