“10. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Sayfa 194 Ata Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
10. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Ata Yayınları Sayfa 194
Lonca, aynı bölgede yaşayan esnaf ve zanaatkârların örgütlenerek kurduğu meslek organizasyonuna verilen isimdir (Görsel 7.15). Osmanlı Devleti’nde üretim ve tüketim faaliyetleri belirli esaslara göre yapılırdı. Çünkü ihtiyaçtan fazla üretim fiyatların düşmesine, eksik üretim ise fiyatların yükselmesine yol açacağından üretici sayısı da sınırlı kalmak zorunda idi. Bu nedenle, Lonca Teşkilatında şehir ve kasabaların büyüklüğüne göre her sanatta ustalar belirli sayıyı aşmamalıydı. Osmanlı ekonomik sisteminin temel direği olan esnaf loncaları, XIII. yüzyılda ortaya çıkan Ahilik teşkilatının bir devamı, ticari hayatın vazgeçilmez bir parçasıydı. Lonca Teşkilatı, Ahilikteki gibi hiyerarşikti: esnaf şeyhi, yiğitbaşı, usta, kalfa ve çırak gibi… Dükkân açma izni yalnız ustaya aitti. Bu yetki ona “berat” ile verilirdi. Dükkân sayısını da yine ustalar tespit ederdi. Her isteyen istediği yerde dükkân açamazdı. Buradaki amaç mevcut esnafı korumaktı.
Lonca Teşkilatında ticari ve endüstriyel herhangi bir mesleğe devam etme imtiyazına “gedik” denirdi. Gedik hakkını elde eden esnaf, esnaf müfettişleri tarafından sürekli teftiş edilirdi. Teşkilatlanmış esnaf gruplarının bir araya geldikleri odaya “lonca” denirdi. Esnaf şeyhi, aynı zamanda loncanın da şeyhiydi. Sonra yiğitbaşı ve esnaf kâhyaları gelirdi. Yiğitbaşı, ustalar arasındaki disiplin ve organizasyondan sorumluydu.
Lonca Teşkilatındaki esnaf grupları daha çok üretim ağırlıklı faaliyette bulunurdu. Devlet belirler ve bu sayıyı korumaya çalışırdı. Bu hirfet grupları arasında gıda, dokuma, deri, nakliye, silahçı, bakırcı, kalaycı demirci, fırıncı, eyerci, semerci, çizmeci, kereste ve doğramacı esnafı en kalabalık olanlarıydı. İş yoğunluğu ve çalışanların sayısı açısından İstanbul esnafı içerisinde fırıncılar ilk sırayı almaktaydı. Loncalar, özellikle gediklerin haksızlık olmadan dağıtımına büyük bir özen gösterirdi. Gediklerin en önemlisi, bir çeşit imtiyaz ve tekel usulü olan esnaf gedikleriydi. Esnaf gediklerinin işlediklerini başkası işleyemez, sattıklarını başkası satamazdı.
Bu kurala uymayanlar cezalandırılır, gerekirse meslekten men bile edilirdi. Loncalar bu şekilde üretilen malların kalitesini ve fiyatını belirledikleri gibi esnaflar arasındaki haksız rekabeti de önlemeye çalışırdı.
Lonca Teşkilatının en temel özelliği, öncelikle bulunduğu şehir ve kasabanın ihtiyacını karşılamaktı. Bu nedenle esnaflar arasında en önemli unsur ham madde dağıtımıydı. Ham madde dağıtımı esnaf şeyhleri aracılığıyla adil bir şekilde yapılırdı. Savaş ve kıtlık döneminde buna daha çok dikkat edilirdi. Örneğin bir celepçi (hayvan alıp satan kişi) uzak yerlerden hayvan alıp getirir, kasaplara satar, kasaplar hayvanı kestikten sonra deriyi debbağlara (deri işleriyle uğraşan kesim) verir, debbağ deriyi işledikten sonra çarıkçılara, kemercilere, çantacılara, çizmecilere, eyercilere, davulculara, semercilere eşit bir şekilde dağıtırdı. Yine kasap, elinde bulunan yağları yağcılara, sabunculara ve mumculara dağıtır bu şekilde ekonomik çarkın dengeli bir şekilde dönmesi sağlanırdı.
Günümüzde Lonca Teşkilatına benzer ne gibi uygulamalar vardır? Belirtiniz.
- Cevap: Günümüzde Lonca Teşkilatına benzer uygulamalar arasında meslek odaları, birlikler ve kooperatifler bulunmaktadır. Bu kurumlar, belirli meslek gruplarının dayanışma, eğitim, denetim ve kalite kontrolü gibi işlevleri üstlenmektedirler.
10. Sınıf Ata Yayıncılık Tarih Ders Kitabı Sayfa 194 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap