“11. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Sayfa 193 Ata Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
11. Sınıf Tarih Ders Kitabı Cevapları Ata Yayınları Sayfa 193
Osmanlı Devleti, 1854’ten 1874’e kadar birçok dış borç anlaşması daha imzaladı (Tablo 5.2). Bu dönemde alınan dış borçların bir kısmı Rumeli demiryolu yatırımına harcandı. Büyük kısmı ise bütçe açığının kapatılması, iç ve dış borç taksitlerinin ödenmesi, değerini yitiren kâğıt ve bakır paraların tedavülden kaldırılması gibi harcamalar için kullanıldı. Ancak bu durum yeni borçlanmaları da beraberinde getirdi.
Bütçe açıklarını kapatmak için hızlı bir borçlanma dönemine giren Osmanlı mâliyesi 1875 yılında iflas etti. Bu durum karşısında Sultan Abdülaziz Dönemi’nin sadrazamı Mahmut Nedim Paşa, dış borçların yeniden yapılandırılmasına yönelik birtakım düzenlemeler yaptı. Hatta bu dönemde çıkan iç isyanlar nedeniyle dış borç ödemelerini de durdurdu (1876). Durumu protesto eden Avrupalı alacaklılar, Osmanlı hükümetleri üzerinde baskı oluşturarak Osmanlı mâliyesi idaresinin milletlerarası bir komisyona devredilmesini istediler.
Sultan II. Abdülhamit Dönemi’nde dış borçlar sorunu yeniden gündeme geldi. Osmanlı Devleti, alacaklılardan temsilcilerini seçerek İstanbul’a göndermelerini talep etti. Bunun üzerine Avrupalı alacaklılar, seçtikleri temsilciler vasıtasıyla Osmanlı Hükümeti ile müzakerelere başladılar. Avrupalı temsilciler, 13 Eylül 1881’de başlayan müzakereler sırasında, kendilerine tahsis edilen gelirlerin idaresi için milletlerarası resmî bir komisyon kurulmasını istediler. Ancak Osmanlı Hükümeti bunu kabul etmedi. Bunun yerine alacaklıların seçeceği temsilcilerden oluşacak bir meclisin kurulması kararlaştırıldı. Üzerinde anlaşmaya varılan konular, hükümet tarafından 28 Muharrem 1299 (20 Aralık 1881) tarihinde bir kararname ile ilan edildi.
Alacaklıların menfaatini korumak ve borçların ödenmesini bir plan dâhilinde yürütmek üzere İngiliz, Fransız, Alman, Avusturya, İtalya, Hollanda ve Osmanlı alacaklılarını temsilen birer üyeden oluşan “Düyûn-ı Umûmiye İdaresi” kuruldu (Görsel 5.11). Düyûn-ı Umûmiye İdaresi, kendine bağlanan vergileri doğrudan toplamakla yetkiliydi. Düyûn-ı Umûmiye İdaresinin başkanlığını ise Fransız ve İngiliz temsilcilerden oluşan üyeler her beş yılda bir nöbetleşe yürüteceklerdi.
Osmanlı Hükümeti, Düyûn-ı Umûmiye İdaresi aracılığı ile dış borçlarda %54’e varan bir indirim yaptırdı. Borç faiz oranlarını da %9’lardan %1 ’e kadar düşürdü. Ancak Düyûn-ı Umûmiye İdaresinin kurulmasıyla Osmanlı ekonomisinin önemli bir kısmı kademeli olarak yabancıların denetimine girdi.
Değerlendiriniz
Düyûn-ı Umûmiye İdaresinin kurulmasını Osmanlı Devleti’nin egemenlik anlayışı açısından değerlendiriniz.
- Cevap: Düyûn-ı Umûmiye İdaresinin kurulması, Osmanlı Devleti’nin mali bağımsızlığını kaybederek uluslararası güçlere bağımlı hale geldiğini gösterir. Bu, Osmanlı egemenlik anlayışının zayıfladığını ve dış müdahalelere açık hale geldiğini gösterir.
11. Sınıf Ata Yayıncılık Tarih Ders Kitabı Sayfa 193 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yorum Yap